Komnata Annabelle

Ze śpiącą Janelle na plecach, Nathaniel wszedł do komnaty. Tuż przed zamkiem opanował swój wampirzy bieg, aby nikt się nie zorientował kim tak na prawdę jest, nie chciał już więcej tłumaczeń. Delikatnie zsunął dziewczynę z pleców wprost do wielkiego, królewskiego łoża.

Nawet nie wiadomo kiedy, Jane zasnęła. Kiedy Nathaniel położył ją do łóżka, przeciągnęła się tylko, westchnęła i skuliła się na łóżku. Może to nie było zbyt miłe z jej strony, że zasnęła w jego towarzystwie, ale niestety na niektóre rzeczy nie ma się wpływu. Mając zamknięte oczy naciągnęła na siebie miękką kołdrę i mlasnęła zadowolona. Teraz nic więcej nie brakowało jej do szczęścia.

Nathaniel powoli odszedł od łóżka ze śpiącą królewną. Każdy śpiący człowiek miał cos słodkiego w sobie. Chłopak spojrzał na Janelle i trochę się rozczulił. Tak na prawdę mało o niej wiedział, a ona o nim prawie wszystko... A może po porstu nic nie pamiętał z tego co dziewczyna opowiadała? Tak, czy inaczej Nate wychodząc z komnaty szepnął tylko - Dobranoc - i zniknął w ciemnościach korytarzu zamka.