Domek Noah

Noah jest dość młodym elfem, lecz wystarczająco dojrzałym i odpowiedzialnym, aby żyć i mieszkoać w swoim własnym domku. Tak przynajmniej twierdzili jego rodzice. Chłopak nie miał nic przeciwko, no bo kto by miał w takiej sytuacji? Własny dom, bez zakazów i kontroli. No ale ok, ok bez szaleństw. Domek mały, lecz pełen pozytywnej energii. Wypełniony przeróżnymi zdobyczami z codziennych wycieczek i podróży elfa. Urządzony w chaotycznym i zakręconym stylu. Ech... Cały Noah.

Już na samym początku grudnia domek Noah świecił najjaśniej ze wszystkich chatek w Świetlistej Dolinie. Przecież nazwa krainy zobowiązuje. He, he. Ale chłopak musi się przyznać, nie łatwo mu było, ale efekt - szaleństwo. Ale nie tylko na zewnątrz są ozdoby. Elf wystroił w domku każdą ścianę, no i sufit. W piecu wypiekaja się pierniki i korzenny aromat unosił się w całej chatce i okolicy.

Alieen trzymała w rękach sporych ilości paczkę. Szła najpierw ścieżką, a potem przez dolinę aż w końcu doszła do czegoś, co w jej mniemaniu było domkiem Noah'a. Wzięła głęboki wdech i zapukała do drzwi. Zrobiła krok w tył aby nie dostać przypadkiem z drzwi. Nerwowo przystanęła z nogi na nogę zastanawiając się czy prezent spodoba się młodemu elfowi. Nowe strzały chyba były dobrym pomysłem.

Chłopak energicznie otworzył drzwi. Miał w zwyczaju za każdym razem, gdy usłyszy pukanie do drzwi biec w ich stronę, jakby chciał je wyważyć. Pod koniec zawsze gwałtownie zwalnia i otwiera drzwi z uśmiechem na ustach, nie zależnie czy pada śnieg, czy deszcz, czy jest to dzień, czy też noc. - Witaj Alieen, jak miło cię widzieć. Proszę wejdź. - gestem ręki zaprosił dziewczynę do środka....

Uśmiechnęła się lekko i nieśmiało przekroczyła próg mieszkania elfa. Wystrój domu był nieco chaotyczny, ale o dziwo, spodobał jej się na wstępie. Miał w sobie coś, co wywoływało uśmiech na twarzach ludzi.
- Cześć Noah. Mam dla ciebie prezent - powiedziała wskazując brodą na pakunek w jej rękach.
Zastanawiała się gdzie może usiąść, rozejrzała się po pomieszczeniu szukając wzrokiem jakiejś kanapy albo fotela.

Jakież było zdziwienie na twarzy Noah, gdy zauważył prezent w rękach dziewczyny. Nie spodziewał się kompletnie takiej miłej niespodzianki. - OOO, wielkie dzięki! - wykrzyczał radośnie i mocno uścisnął Alieen. Rozejrzał się po chatce w poszukiwaniu wolnego krzesła. Podbiegł do parki foteli przy niskim stole, na którym stały zapalone świąteczne świece. - Proszę siadaj tutaj. Na co masz ochotę? Pierniki? Kakao? A może grzaniec? Wszystko sam przygotowywałem i mogę zapewnić, niebo w gę... buzi. - uśmiechnął się szczerze do wilkołaka.

Roześmiała się wesoło widząc pełną entuzjazmu minę Noah'a. Usiadła na fotelu i położyła prezent pod choinką*. Zastanowiła się chwilę.
- W takim razie kakao - powiedziała nadal się uśmiechając.
W jego domku pachniało tak przyjemnie, tak świątecznie, że atmosfera świąteczna udzielała się z pewnością każdemu kto przekroczył jego próg. Rozejrzała się przy okazji. Wszędzie, dosłownie wszędzie gdzie się tylko dało, widać było, że są święta. W każdym kącie w domu była jakaś świąteczna ozdóbka, nawet na suficie. Alieen nie sądziła, że ktokolwiek aż tak bardzo da się porwać świątecznej gorączce. Kiedy szla przez Świetlistą Dolinę, była pewna, że to na pewno ona. Domki każdego z elfów były świątecznie przystrojone i świeciły świątecznymi lampkami. Domek Noah'a był z pewnością najjaśniejszym domkiem nie tylko z zewnątrz, ale Alieen była pewna, że gdyby tylko mogła zwiedzić wszystkie domki elfów, okazałoby się również, że i wewnątrz jest najbardziej przystrojony.
- Naprawdę chciało ci się to wszystko ustrajać? - zapytała z nutką niedowierzania w głosie.

*(Nie napisałeś, że w domku masz choinkę, ale mam nadzieję, że tak xD)

Noah pobiegł do kuchni, wyjął z szafki pudełko z kakao i nasypał trochę do dwóch kubków. Wstawił w rondelku mleko i dorzucił do piecyka drewna, aby się szybciej nagrzało. Usłyszał dobiegające z pokoju pytanie Alieen. - No pewnie, święta zawsze dają mi tyle energii, że muszę ją jakoś sporzytkować. Połowę tych wszystkich ozdób zrobiłem sam z drewna. -spojrzał na sufit. - Podobają ci się? A może chcesz jedną, mam ich peło, jak widać. - uśmiechną się szczerze do dziewczyny.

Alieen była zachwycona wszystkimi świątecznymi rzeczami. Każda była niby inna, ale w dziwny sposób pasowała do całej reszty, tworząc przyjemny całokształt.
- Podziwiam Cię, że Ci się chciało. To przecież tyle czasu i roboty! - Powiedziała z uśmiechem.
Nie była w stanie oderwać oczu od ozdób choćby na chwilę.
- Są śliczne, ale nie, dziękuję. - Odpowiedziała i przeniosła wzrok na Noah robiącego kakao.

Chłopak nieco "zagęścił" ruchy i kakao było już gotowe. Przecież nie pozwoli wilkołakowi czekać, no nie? Wziął oba kubki w ręce i skierował się w stronę małego stołka na środku pokoju. Znajdował się tam również pierniki. - Proszę, częstuj się. Uwielbiam takie chwile relaksu, a ty? - powiedział i usiadł na krześle, podciągając nogi i chowając się niemal cały w nich.

Chwyciła kakao w obie dłonie i wzięła łyka. Poczuła przyjemne ciepło rozchodzące się po ciele i uśmiechnęła się pod nosem mimo woli.
- Noah, robisz najlepsze kakao na świecie. - Zaśmiała się cicho i na potwierdzenie swoich słów wzięła jeszcze jednego łyka.
- Kto nie lubi? Miło jest tak czasami posiedzieć i pogawędzić bez tematu, bez kłótni. Często mi tego brakuje, wiesz?
Sama nie wiedziała, kiedy zaczęła się tak otwierać na wyznania o swoim życiu prywatnym. Ku jej zdziwieniu, wcale nie przychodziło jej to z trudem.
Tak Paul, uwalniam się z Twoich kajdan, które założyłeś na moje ręce w chwili Twojej śmierci. - Przeszło jej przez myśl. Automatycznie uśmiechnęła się do siebie i tylko ona znała powód swojego uśmiechu. Poczuła to, poczuła wolność. Niemal słyszała jak łańcuchy opadają na podłogę z głośnym brzdękiem. Słyszała je w swojej wyobraźni.

- Cieszę się, że Ci smakuje. Mam go pełno, więc pij do woli. - uśmiechnął się - A i mam też pierniki i babeczki, proszę, spróbuj. - podsunął dziewczynie talerzyki z ustawionymi w dwie piramidki smakołykami. Sam wziął w ręce dużego piernika i wciągnął głęboko jego aromatyczny zapach.

Z wielką chęcią poczęstowała się babeczką z czubka "piramidy ciastek". Podobnie jak kakao smak był wyśmienity. Popiła jeszcze kakaem. Wtedy nagle jej się przypomniało o prezencie.
- Nie otworzyłeś jeszcze prezentu! - Powiedziała z uśmiechem i poruszyła się na fotelu zniecierpliwiona.
Była bardzo ciekawa czy nowe strzały, osobiście ozdobione przez Alieen, przypadną do gustu elfowi. Wiedziała, że elfy strzelają z łuków, ale nie miała pewności czy może Noah nie jest wyjątkiem. Odłożyła kubek na stolik i spojrzała na elfa wyczekująco.